แด่ลูกสาว : จงแยกให้ออกระหว่าง “ความรัก”และ “ความใคร่”
เป็นหญิงสาว
เจ้าอย่าลืมว่าตัวเองมีช่องคลอด
?..
ถ้าไม่คิดจะปลูกต้นไม้
จงอย่าหย่อนเมล็ดพันธุ์ใดลงในนั้น
?..
ความใคร่ให้กำเนิดชีวิตได้เช่นเดียวกับความรัก
แต่ความรักจะบ่มเพาะเมล็ดพันธ์ุนั้นให้งอกงาม
ทว่า, ความใคร่นั้นไม่
เป็นหญิงสาว
อย่ายอมให้สเปิร์มตัวใดผ่านเข้าสู่กายเจ้าอย่างง่ายดาย
ต่อให้เป็นสเปิร์มตัวที่ว่ายน้ำเก่งที่สุด
ก็ใช่ว่าจะแข็งแกร่งพอต่อโลกอันเดียวดายนี้
ความรักนั้นรอบคอบและระแวดระวัง
ทว่า, ความใคร่นั้นไม่
ความรักจะประกอบสร้างชีวิต
ทว่า, ความใคร่นั้นอาจเพิกเฉยต่อหนึ่งชีวิตใหม่
?..
อย่าตีค่าตัวเองแบบผู้หญิงรักสนุก
แม่สอนให้เจ้าสนุกกับการใช้ชีวิต
มิใช่ ใช้ชีวิตอย่างคนรักสนุก
เป็นหญิงสาว
มิใช่จะพลีกายให้ใครต่อใครอย่างไม่รู้สึกรู้สา
พรมจรรย์มีค่าเสมอ
ตราบที่เจ้ารักษามัน ? มันจะทำให้เจ้ามีคุณค่า
ใช้ชีวิตจนกว่าเจ้าจะรู้จักความรักที่แท้จริง
ก่อนจะลงหลักปักฐาน
ก่อนจะหย่อนเมล็ดพันธุ์นั้น
จงแน่ใจว่า ? เจ้าพร้อมจะประกอบสร้างความรัก
แยกให้ออกระหว่าง “รัก”และ “ใคร่”
หน้าตาของความรัก
อาจใกล้เคียงกับความใคร่
และละม้ายคล้ายคลึงกับความลุ่มหลง
ลูกรัก, ดวงตาที่เบิกกว้างพอเท่านั้นที่จะแยกแยะได้
เจ้ามีช่องคลอด
นั่นคือ ของขวัญอันแสนวิเศษจากสวรรค์
ที่จะกำนัลเจ้าด้วยเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสา
ให้เขาผ่านเกิดสู่โลกใบใหม่
ด้วยนาวาแห่งรักในตัวเจ้า
จงอย่าให้เขาเคลื่อนผ่านกายเจ้าจากความใคร่
หรือ จากความพลาดพลั้งของชายใด
?..
เจ้าจำเป็นต้องทะนุถนอมชีวิต
และเยื่อบางๆ ในกายเจ้า
เมื่อเจ้ารอบคอบต่อความรัก
ความรักจักตอบแทนเจ้าอย่างอ่อนหวาน
?..
เมื่อเจ้ารอบคอบต่อการใช้ชีวิต
ชีวิตจักตอบแทนเจ้าด้วยของกำนัลอันล้ำค่า
นั่นคือ การปราศจากความทุกข์ตรมหม่นไหม้
?
จำไว้นะลูกรัก
หากไม่คิดจะปลูกต้นไม้
จงอย่าหย่อนเมล็ดพันธุ์ใดลงในกายเจ้า
?..
แม่หวังให้เจ้าใช้ชีวิต
เฉกเช่นหญิงสาวผู้มีความสุขกับชีวิต
อย่าทำให้ตัวเองต้องทุกข์ระทมในภายหลัง
ด้วยวิถีอันเริงร่าน?แลไม่รู้จักคิด
เจ้าประกอบสร้างขึ้นจาก “ความรัก”
อย่าทำลายความรักของแม่ในตัวเจ้าด้วยไม่ยั้งคิด
?.
ลูกเอ๋ย,
จงระแวดระวังต่อช่องคลอดและการใช้ชีวิต
