ห้ามไม่ได้คือ “ปาก”
คาดหวังไม่ได้คือ “ความคิดคน”
เมื่อรู้อย่างนี้แล้วยังจะคิดจะหวังอะไรกับ “ใจคน” อีก
คนสิบคนคิดก็ต่างกัน
คนร้อยคนทำก็ต่างกัน
ทุกๆ อย่างมันอยู่นอกเหนือการควบคุมเรา
ดังนั้น การไปดิ้นตามปากคน
ดิ้นตามความคิดคนอื่น
จึงมีแต่ทุกข์กับทุกข์ก็เท่านั้น
ชีวิตที่สุขสงบคือการควบคุมจิต
ควบคุมความคิดและการกระทำของตนเองต่างหาก
เราจะควบคุมอย่างไร..จะสำเร็จผล
ควบคุมความไม่โกรธ
เมื่อสิ่งไม่ดีจากคำพูดคนมากระทบจิตเรา
รู้เท่าทันจิตตนเมื่อรู้ว่าโกรธ
กำหนดจิตเมื่อรู้สึกโกรธ เกลียดแล้วได้อะไร?
เมื่อโกรธแล้วได้อะไร?
เพ่งเห็นโทษ-ข้อดีข้อเสียของความโกรธ
ฝึกบ่อยๆ ภายในเราจะสงบ
ไม่โกรธไม่เกลียด ไม่ดิ้นไปตามคำพูดคน
คนบางคนพูดไม่ดีอยู่เป็นนิจ
นั่นก็บ่งบอกถึงนิสัยและความคิดอ่านเสมอ
คนบางคนชอบนินทาเป็นนิสัย
เพราะตัวเองมีปมอยากกลบปมด้อยตน
โดยเอาปมด้อยคนอื่นมากลบ
คนบางคนทั้งคิดไม่ดี พูดไม่ดี
คนแรกที่ได้รับผลไม่ใช่ใครอื่นก็ “ตนเอง” นั่นแหละ
