ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข !

รีบทำเถอะ ถ้าอยากจะทำ
ต้นไม้แก่ ขอฝนจากเมฆก้อนน้อย

เมฆก้อนน้อยตอบเพียงว่า

น้ำฝนมีอยู่น้อย กลัวว่ามันคงจะไม่พอ

…ให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ

วันต่อมา…

เมฆก้อนน้อยก็ยังคงบอกเช่นเดิม มันน้อยไป

จึงไม่พร้อมที่จะให้…!!!

เมฆก้อนน้อยจึงเดินทางและพยายามสะสมฝน

เพื่อที่จะให้มันมากพอ…!!!

พอที่จะทำให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ

เมื่อมีปริมาณมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมา…

แต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้แก่ที่ตายแล้ว…!!!

เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้แล้วถามว่า…ทำไม ?

ความพยายามของฉันไม่มีค่าเลยเหรอ…!?!

ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้จึงได้แหงนหน้า……..

แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า…

*การที่เราจะให้อะไร? แก่ใครสักคนที่เรารัก… มันไม่ต้องรอให้มากพอหรือรอความพร้อมอะไรหรอก ให้เท่าที่มี…..ก็ทำให้คนรับชื่นหัวใจได้….. ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข !!!

อย่าไปรอให้รวย !!! ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก

อย่าไปรอให้พร้อม !!! ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก

เพราะคนที่เรารัก…..อาจไม่มีเวลามากพอที่รอเรา !!! *

แล้วก่อนที่ต้นไม้แก่จะจากไป เขาฝากบอกเธอไว้ว่า

ถ้าเห็นเธอผ่านมา ให้บอกเธอว่า..เขารักเธอ

เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตาออกมาเป็นเม็ดฝนอย่าง

ไม่ขาดสาย..ให้กับต้นไม้ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็น

อีกต่อไป..ตลอดกาล !!!

*อ่านกี่ทีก็ชอบ..เพราะเตือนสติได้ดีมาก…ในสิ่งที่เรามองข้าม
บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดารา

ตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน 2001

(ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย..!!!.

ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ !!!
ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น แต่ความอดกลั้นน้อยลง…!!!

เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ ครอบครัวเรากลับเล็กลง…!!!

เรามียาใหม่ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง…!!!

เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น…!!!

เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า……………..

แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น…!!!

เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจ

กลับไม่อาจสัมผัสถึง…!!!

เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง…!!!

เรามีอาหารดีๆ มากขึ้น แต่สุขภาพแย่ลง…!!!

ทุกวันนี้ ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน

แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น

ดังนั้นจากนี้ไปขอให้พวกเรา…

อย่าเก็บของดีๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อใช้โอกาสพิเศษ…!!!

เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือโอกาสที่พิเศษสุดแล้ว…!!!

จงแสวงหา…การหยั่งรู้ !!!

จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่

โดยไม่ใส่ใจกับความอยาก

จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูง คนที่รักให้มากขึ้น

กินอาหารให้อร่อย….ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป

ชีวิตคือ โซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข

ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด…!!!

เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย

น้ำหอมดีๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้

เอาคำพูดที่ว่า “สักวันหนึ่ง……” ออกไปเสียจากพจนานุกรม

บอกคนที่เรารักทุกคนว่า

เรารักพวกเขาเหล่านั้น แค่ไหน !

อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตาม…..

ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น

ทุกวัน..ทุกชั่วโมง..ทุกนาที มีความหมาย…

เราไม่อาจรู้เลยว่าเมื่อไร? มันจะสิ้นสุดลง !

และเวลานี้…………

ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ แชร์ข้อความนี้ ให้คนที่คุณรักอ่าน แล้วคิดว่า  “สักวันหนึ่งค่อยส่ง” ละก้อ…! คุณอาจจะไม่มีโอกาสนั้นก็ได้ !?!

ใครจะรู้…ใช่ไหม ?!?