ความสุขของคุณ จริงแท้หรือแค่ของปลอม
ความสุข…ที่เกิดจากความลุ่มหลง ทางเนื้อหนังหรือวัตถุนั้น
หาใช่ความสุขเย็นไม่…ที่แท้เป็นแต่ความสุกไหม้
เป็นมายา เพราะเผาลนเจ้าของ…
ยิ่งปรารถนาให้ประณีตลึกซึ้งสูงสุดกันมากยิ่งขึ้นเพียงใด…
ก็ยิ่งทำให้เกิดการตกเป็นทาสของวัตถุ…
จนมีการกระทบกระทั่ง เบียดเบียนกันมากขึ้น
เป็นเงาตามตัว อย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้เลย…
ส่วนความสุขทางใจนั้น ยิ่งต่างคนต่างตั้งหน้าแสวงหา
ให้ประณีตลึกซึ่งสูงสุด มากยิ่งขึ้นเพียงใด
ก็ยิ่งมีแต่จะทำให้ไม่ข้องแวะกับ
การเบียดเบียนกันและกันมากยิ่งขึ้นเพียงนั้น
ทั้งนี้เป็นเพราะยิ่งไม่ข้องแวะกับวัตถุ
อันเป็นเหยื่อของโลกมากยิ่งขึ้นนั่นเอง
เมื่อพลโลกไม่เมาในเหยื่อโลก
หรือถึงกับไม่กินเหยื่อโลกแล้ว
อะไรจะเป็นวัตถุแห่งการแย่งชิงกัน
อะไรจะเป็นบ่อเกิดของการเบียดเบียน
เพราะบัดนี้เหยื่ออันถือว่าเป็นของหวานอร่อยนั้น
ได้กลายเป็นของปฏิกูล ดังเช่น อุจจาระไปหมดสิ้นแล้ว
