ใจคนยากหยั่งโดยแท้ น้ำไม่หยั่ง ไม่อาจรู้ตื้นลึก

บางครั้งดูคนผิด เพราะ.. ใจดีเกินไป
การเป็นคนดี ก็ต้องเป็นคนดีให้พอเหมาะพอควร

การทำดี ก็ต้องทำดีให้พอเหมาะพอควร

การเป็นคนดีเกินไป ใครๆ ก็จะไม่เกรงใจ และมักเอาเปรียบเสมอ

การทำดีเกินไป ใครๆ ก็จะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำไป

แต่กลับเห็นเราเป็นคนโง่ที่ยอมเสียเปรียบคนอื่นตลอดเวลา

บางครั้งดูคนผิด… ไม่ใช่เพราะตาบอด แต่เพราะใจดีเกินไป

บางครั้งช่วยคนผิด… ไม่ใช่เพราะโง่ แต่เพราะเห็นแก่ความรู้สึกมากเกินไป

บางครั้งจำยอม ไม่ใช่เพราะไร้เหตุผล แต่เพราะไม่อยากโต้เถียงให้เสียเวลา

กาลเวลาพิสูจน์ทุกอย่าง และ ทุกอย่างอธิบายน้ำใจคน

ใจคนยากหยั่งโดยแท้ น้ำไม่หยั่ง ไม่อาจรู้ตื้นลึก

คนไม่คบ ไม่อาจรู้ดีชั่ว ในโลกนี้ มีเพียงกาลเวลาไม่หลอกลวง

กาลเวลาเท่านั้นจะพิสูจน์ทุกอย่างว่า “ใครจริง ใครลวง”

ดูคน… อย่าเพียงดูด้วยตา จะดูผิดได้ง่าย

ยิ่งไม่ควรเพียงฟังด้วยหู เพราะล้วนคำเท็จ

มีเพียงอาศัยเวลา สัมผัสด้วยใจ

สิ่งที่จริง จะลวงไม่ได้

สิ่งที่ลวง ก็เป็นจริงไม่ได้

กาลเวลานั้นดี พิสูจน์ใจคน

เป็นประจักษ์พยานในนิสัยคน

เห็นความจริง เปิดโปงความลวง

ใครเป็นคนจริง ใครเป็นคนหลอกลวง

กาลเวลาจะบอกได้เอง…